چرخ با این اختران

چرخ با این اختران ، نغز و خوش و زیباستی

صورتی در زیر دارد آنچه در بالاستی

صورت زیرین اگر با نردبان معرفت

بررود بالا همان بااصل خود یکتاستی

این سخن را در نیابد هیچ فهم ظاهری

گر ابونصراستی و گر بوعلی سیناستی

جان اگر نه عارض استی زیر این چرخ کهن

این بدنها نیز دائم زنده و برپاستی

هر چه عارض باشد او را جوهری باید نخست

عقل بر این دعوی ما شاهدو گویاستی

میتوانی تو ز خورشید این صفتها کسب کرد

روشن است و بر همه تابان وخود یکتاستی

صورت عقلی که بی پایان و جاویدان بود

با همه و بی همه مجموعه و یکتاستی

هر که فانی شد به او یابد حیاتی جاودان

ور بخود افتاد کارش بی شک از موتاستی

زین سخن بگذر که این مهجور اهل عالمست

راستی پیدا کن و این راه رو گر راستی

هر چه بیرون است از ذاتت نیابد سودمند

خویش را کن ساز اگر امروز و گر فرداستی
 
نیست حدی و نشانی کردگار پاک را

نی برون از ما و نه بی ما و نه با ماستی

گفتن نیکو به نیکوئی نه چون کردن بود

نام حلوا بر زبان بردن نه چون حلواستی

عقل کشتی آرزو گرداب و دانش بادبان

حق تعالی ساحل و عالم همه دریاستی  

نفس را این آرزو در بند دارد در جهان

تا ببیند آرزوئی بند اندر پاستی

خواهشی اندر جهان هر خواهشی را در پی است  

خواهشی را جو که بعد از وی نباشد خواستی


میرفندرسکی

هر کس قلم به دست بگیرد...