هر چه شد

هر چه شد آن پیچک گیسو به هم تابیده تر
مشکل این عاشق سرگشته شد پیچیده تر

سُست شد ایمان من تا تاب دادی زلف را
خواستی این شاخهٔ پوسیده را،پوسیده ترش

بیشتر در دام راه افتاد این گم کرده راه
هرچه شد این عاشق گمراه دنیادیده تر

در میان ابرهای تیره دل زیباتری
ماه من از اینکه هستی باز هم پوشیده تر

قیمتی تر می شوی همچوم عقیق سرخ رو
هر چه باشی ای دل عاشق به خون غلتیده تر

دست و پا گم کردی ای دل کاشکی لب وا کنی
در میان اهل معنا بعد از این سنجیده تر...