قایقی شکسته ام قدری مرمت کن مرا

قایقی شکسته ام قدری مرمت کن مرا
خسته از نامردمی قدری محبت کن مرا

غیر دلتنگی مرا از عشق گر سودی نبود
نازنین من بیا پس عشق دعوت کن مرا

گوش من پر هست از بی اعتمادی از زمین
با ‌وفا باش و بیا قدری نصیحت کن مرا

جامه ی غم روزگار من گرفته مدتی است
مثل خورشیدی رها از این مصیبت کن مرا

من همان برگم که از فصل خزان برگشته ام
نو بهار من بمان ......رنگ طبیعت کن مرا

روز و شب با درد عشق چون سرابی ساختم
راحتم بهر خدا ......از این مشقت کن مرا

افتخاری شد نصیبت در زمان سنگ صبور
ای خدا آزاد از....... بند منیت کن  مرا